Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў
Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.
Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.
Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.
Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.
Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету. |
Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.
І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!
Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.
Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.
Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.
У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.
На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!
Алоха, братва! Вот сижу, пишу вам свою историю, как я купила героин и отжигала в Counter-Strike 2, ахаха! Но, чтобы жарить этот куражный текст, давайте нарисуем картины, наши мозги замазать закладками и головняками.
Да начнём!
Как-то вечером, нашла я вот этих настоящих парней, которые занимались тем самым бизнесом с закладками и прочими радостями. Набрала номер, перекинулись парой фраз и встретились мы на углу. Расстелили шмотки, посмеялись по дурацки и я поняла, что мне нужно заполучить эту бошечку от них, чтобы отжечь в CS2 на самокрутках.
И как же я радовалась, когда они наконец-то продали мне эту бошечку. Я забросила ее в сумку и пошла домой, подкидывая воздушные поцелуи пуликам. Уже на крыльце начались первые глюки, все вокруг начало казаться ярким и притягательным, как будто я играю на самых крутых наркотиках.
Дома я сразу же скинулась с хорошей компанией парней. Разложили всю эту дрянь на столе и начали кайфовать. Я схватила самокрутку, забрала гаррик и обхаяла свою гениальность, поджигая эту магическую смесь. Как только стало тёмненько, можно было нюхнуть и почувствовать, как кровь набухает в сосках, позволяя опиухе заполнять каждый клеточку тела.
CS2 уже была запущена, и я залетела в этот виртуальный мир, как подсевший на наркотики. Со знаменитым стримером из Китая мы переворачивали врагов наизнанку, будто в игре мне необходима была та самая доза наслаждения.
С каждым убитым врагом я погружалась глубже в наркоманский экстаз. Я просто ныряла в мир игры, ощущая каждый выстрел и каждую уцелевшую пулю. Вдруг, во время одного из боев, я увидела глюк – враги начали растворяться в радуге и превращаться в смешные пони. Мои руки передергивались от смеха, я прыгала на кровати, радуясь каждому мигу.
Потом, с трудом оторвавшись от компьютера, я села отдохнуть и нюхнуть свою недетскую игрушку, чтобы немного охладиться. Плавно я перекатилась на кровать и пропал в мире сновидений, где головой ушла на облака.
А утром, проснувшись, я поняла, что совершила невероятное путешествие по своим галлюцинациям, что наркотики и игра полностью заняли все мои мысли и эмоции. Как же это было офигительно! Я закурила последнюю самокрутку и снова погрузилась в мир Counter-Strike 2, чтобы продолжить свои наваждения.
Так что, парни и девчонки, если вы хотите повеселиться и отключить свои мозги от реальности, погрузитесь в мир наркотиков и гейминга. Он принесет вам самые необыкновенные глюки, которые будут сопровождаться сумасшедшим кайфом и отличным настроением.
Теперь, после этого приключения, я могу с уверенностью сказать, что героин и игры – вещи, которые до сих пор вдохновляют меня и позволяют почувствовать себя настоящим рэпером наркоманом!
Выключаю компьютер, беру еще одну самокрутку и продолжаю отдыхать в мире своих галлюцинаций.
Алоха!
"Всегда выбирайте жизнь, но не забывайте забавляться на пути."